Agrest czerwony Hinnomaki - pienny

Istnieje możliwość, że podkładka użyta do szczepienia wytworzy z korzeni lub na pniu dzikie pędy, które należy w całości usunąć.

Rysunek 1: W przypadku drzewek owoców jagodowych dzikie pędy mogą wyrastać z korzeni, na pniu i bezpośrednio pod koroną. Należy je wszystkie bezwarunkowo usunąć.

Nawożenie należy zacząć już w marcu nawozem pełnoskładnikowym w dawkach wskazanych na opakowaniu.

- pienne 1,25 - 1,5 m
- krzewy 1 m

Najczęściej występującymi szkodnikami są mszyce. Natychmiast po zauważeniu należy zastosować odpowiedni środek chemiczny.
Choroby grzybicze występują rzadko. U nowo zasadzonych agrestów nie występuje mączniak.

Marzec - maj oraz październik - do zamarznięcia gleby, rośliny uprawiane w pojemnikach całorocznie.

Dla krzewów jagodowych wykopać należy dołki o średnicy ok. 50 – 60 cm i głębokości 40 cm.
W przypadku odmian piennych należy jeszcze przed posadzeniem wbić palik, który powinien sięgać aż do koronki. Korzenie można przyciąć, a nadziemne pędy skrócić o 1/3 ich długości.
Krzewy posadzić należy tak głęboko, aby miejsce rozgałęzienia było przy ziemi, co pomoże w tworzeniu się ziemnych pędów.
Późniejsze obrabianie ziemi nie powinno być zbyt głębokie.

Agrest
Płasko rosnący krzew ma ok. 1 m wysokości. Gałęzie uginają się pod ciężarem owoców w kierunku zewnętrznym. Owoce znajdują się zarówno na jednorocznych gałązkach, jak i na krótkich pędach wieloletnich. Agresty są samopylne. Zebrane jeszcze twarde owoce służą jako dodatek do ciast, całkowicie dojrzałe owoce nadają się na marmolady i soki, ewentualnie na wino. Agrest lubi głębokie, gliniaste gleby, przy dostatecznym podlewaniu można uprawiać również w glebach próchniczych i piaszczystych.

Porzeczkoagrest
Krzyżówka porzeczki i agrestu. Liść jest podobny do agrestu, ale większy. Pędy są szarobrązowe i bezkolcowe jak w przypadku czarnej porzeczki. Brązowoczarne owoce podobne są do wielkiej czarnej porzeczki. Z jednego krzewu można zebrać nawet 5 kg owoców. Podkreślić należy szczególnie odporność na mączniaka, rdzę i roztocza.

Czarna porzeczka
Główną zaletą czarnej porzeczki są cenne substancje, przede wszystkim kwas askorbinowy (witamina C), którego zawiera więcej niż którykolwiek gatunek owoców w naszej strefie klimatycznej. Wszechstronnie wykorzystywana w gospodarstwie domowym na galaretki, likiery i soki. Nie ma żadnych szczególnych wymagań dotyczących gleby jednak z uwagi na wczesne kwitnienie powinno unikać się sadzenia w mroźnych rejonach.

Czerwona porzeczka
Tworzy krzewy o wysokości ok. 1,2-1,8 m. W przypadku wielu odmian kwiaty i owoce powstają jeszcze na pędach kilkuletnich, jednak piękne grona i wielkie jagody uzyskać można wyłącznie na pędach jednorocznych. Czerwone porzeczki są samopylne, dlatego wystarczy uprawiać tylko jeden krzew w celu uzyskania owoców Zbiór czerwonych porzeczek zaczyna się pod koniec czerwca, a kończy w połowie sierpnia. Porzeczki można przetworzyć na galaretkę, desery, sok, wino. Zdrowe owoce o wysokiej jakości uzyska się dzięki odpowiednio dobremu oświetleniu.

Sposoby zapylania w naszym poradniku opisane są wyłącznie w przypadku drzew owocowych.